“دوستکامی” ظرفِ نسبتا بزرگ مسی و پایه‌دار است که در مجالسِ عمومی، در آن شربت یا آب می‌ریزند تا هرکس تشنه است از آن بنوشد (دهخدا و معین). در سمنانی این ظرف را ” دیسکومیَ diskøˈmiya” می‌گویند. اما در حقیقت “دوستکامی” یا “دوستگانی” در واژه‌نامه‌های قدیمی‌تر به معنیِ زیر آمده است:دوستگانی: پیالۀ پر از شراب […]
حکایت اندر پدید آمدنِ شراب
پیوستِ اپیزودِ ششِ پادکستِ نیار
(بخشی از نوروزنامۀ حکیم عمر خیام نیشابوری)
گاهشماری – عبارات قدیمی برای تقویم و گاهشماری در سمنانی و فارسی – اسفندماه / افتو وحود (آفتاب و حوت)
تیسا و تیسه سمنانی همان تهی فارسی هستند.
تبدیلات آوایی u به i و همینطور ɵ به س از باستانی به سمنانی.
آسُن (آهن) – دَس (ده) – میم (موم) – خین (خون)
پندیک سمنانی – فندق فارسی – پُندیگ فارسی میانه
اسپناغ (سمنانی) – اسفناج/اسپناخ (فارسی) – spinach (انگلیسی)
به دنبال نوشته “حالت در زبان سمنانی – اسامی مفرد” که کمی پیشتر نوشتم، دوست عزیزم جناب آرش سالار پایان‌نامه کارشناسی ارشد خودش را که درباره نظام حالت در زبان سمنانی است با بزرگواری و مهربانی در اختیارم گذاشت که با اجازه ایشان در اینجا منتشر می‌کنم. در این رساله که به‌حق رساله‌ای علمی و […]
زبان سمنانی زبانی دارای حالت است. 5 حالت از 8 حالت صرفی باستانی در سمنانی هنوز کاربرد دارد. توضیح هر حالت و مثالهای آنها را در این نوشته بخوانید.
قدیمی‌ترها یادشان هست، قرص‌هایی گِرد و بزرگ با وسطی برآمده (شکلی شبیه بشقاب پرنده)، که نه فقط در داروخانه‌ها که در هر بقالی و خواروبار فروشی نیز در دهه‌های 30 و 40 شمسی پیدا می‌شد و انگار برای هر دردی از تب و سردرد و دل‌درد، تا سرماخوردگی و تهوع مفید فایده بوده. این قرص […]
