بَر / “دَر” به سمنانی

Ehsan Ebrahimian 

ریشه واژه دَر (صفحه‌ای چوبی یا فلزی که در چارچوب ورودی خانه یا فضاهای محصور وجود دارد، باب) که در سمنانی به آن بَر می‌گویند، از -dvar* ایرانی باستان ، و مشتق از -dhuer* هندواروپایی است. 1
تبدیل dv آغازین از ایرانی باستان به d در فارسی میانه بسیار متداول است، اما تبدیل آن به b نیز شاهد دارد، که در اینجا در سمنانی همین تبدیل رخ داده است. یعنی “بَر” سمنانی و “دَر” فارسی هر دو از یک ریشه هستند.

البته جالب توجه است که سمنانی، این تحول را در کلمات دیگری که از همین ریشه‌اند نیز حفظ کرده است، مانند:
بَرچا (درِ کوچک) ، بالَّه (دالان).

شکل bar در واژه نامه پارتی و فارسی میانه مانوی دزموند دورکین-مایسترنست (Desmond Durkin – Meisterernst) با آوردن شواهدی از مستندات پارتی آورده شده است.

  1. (درباره ریشه‌های ستاره‌دار در نوشته “زبان‌های هندواروپایی” بخوانید). ↩︎

Recommended Posts

نَلی nali / نَلیچا naličā

واژۀ فارسیِ “نهالی” یا “نهالین” به معنیِ تشک/دوشک و زیرانداز است. نمونه‌هایی از آن را در شعرِ شاعرانِ قدیم‌‌تر ببینید: نهالی همه خاک دارند و خشتخُنُک آنکه جز تخمِ نیکی نکِشت(فردوسی) اگر شاه باشیم و گر زردهشتنهالین ز خاک است و بالین ز خشت(فردوسی) و سعدی در گلستان:هر پیسه گمان مبر نهالی است شاید که […]

 
آواشناسی دستور زبان ریشه یابی زبان سمنانی زبانشناسی پادکست

نیار – اپیزود ۹ / واژه‌های ریشه‌دارِ به ظاهر ناصحیح!

پادکست نیار – اپیزود نه (۹)احسان ابراهیمیان———-در این اپیزود: ● واژه‌های گویشیِ به ظاهر ناصحیح!● صفتِ تفضیلی و عالی / تر و ترین● ریشۀ واژۀ بهشت● “نغزیت”: نزدیک / Next● مه : مس (بزرگ) / ده : دس (۱۰) / آهن : آسُن ● “مَست” : مَهَست، مَهیست / بزرگترین● مَستَ کُلّیَ / تیکَ کُلّیَ […]

 

دِندُنَه dεndøˈna / زنبور

واژۀ “دندان” در فارسی و “dent” در انگلیسی، هم‌ریشه هستند. دندان، ابزارِ گَزِش و گاز زدن و دندان زدن. “دندان زدن” به معنیِ نیش زدن و گزیدن هم آمده است. در واژه‌نامۀ برهانِ قاطع “دُند” نامِ نوعی زنبور است که در انارکی و اردستانی و میمه‌ای و جوشقانی و خوانساری و نایینی و … با […]

 

Leave A Comment